۹ دی روزی شد جاویدان بر کالبد کشوری که سالیان سال مورد تهاجم و تعرض
بیگانگان قرار گرفت. کشوری که به واسطه منابع عظیمی که دارد و به واسطه
فریاد عدالت خواهی اش، دشمنان ریز و درشت زیادی برایش دندان تیز کرده اند.
کشوری که بر موازین اسلامی گام بر می دارد و در این مسیر از هیچ قدرت و ابر
قدرت پوشالیی نمی هراسد.
دشمنانی که به دنبال بهانه اند تا از کوچکترین فرصت برای ضربه زدن به ارکان نظام مقدس جمهوری اسلامی استفاده می کنند. پس از سه دهه که از پیروزی انقلاب اسلامی ایران می گذرد، دشمنان نظام بیکار ننشسته اند و از راه های گوناگون سعی بر متزلزل ساختن این نظام دارند؛ غافل از این که اقتدار نظام مقدس جمهوری اسلامی خواست و اراده خداوند باریتعالی است.
تهاجم فرهنگی، تهاجم نظامی، ترویج فساد و فحشا تنها گوشه ای از ابزار دشمنان اسلام برای به انحطاط کشیدن جوانان این مرز و بوم است. در ایام انتخابات ۸۸ دشمن با پرورش مردی با سبقه تاریخی نسبتا موجّه، به گمان باطل خود می خواست فرهنگ غرب را میهمان تاریخ پر ثلابت ایرانیان کند. مردی که زمانی نخست وزیر امام راحل بود امروز سردمدار عده ای جوان زودباور شده بود. جوانانی که رنگ و بوی گناه فریبشان داده بود. جوانانی که حتی تا بدان روز نامی از میرحسین موسوی نشنیده بودند، به هوای گسترش ازادی و فرود غرب در شرق رهجوی او شدند. اما پس از انتخابات مشت بسته او برای تمام حامیانش باز شد. حامیانی که هرچند هم به دنبال آزادی باشند حرمت محرم را نگه می د ارند. از آن روزی که موسوی هتاکان به حرمت خون حسین(ع) را مردم خداجو نامید، جوانان غیور ایران چهره پشت نقاب میرحسین را دیدند. دیدند که او برای اجرای دستورات کاخ سفید هیچ خط قرمزی قائل نیست. نه تنها برای براندازی نظام جمهوری اسلامی دندان تیزکرده بود بلکه هتاکان به خیمه عزای حسین(ع) را نیز مردم خداجوی نامید. هتک حرمت عاشورا شوخی بردار نبود. ملت ایران تحمل این یکی را نداشتند. خروشیدند. غریدند و بار دیگر ثابت کردند اگر به جای مردم کوفه بودند هیچگاه مسلم نماز فرادی نمی خواند.
آنها با خلق حماسه ۹ دی کلاس بصیرت گذاشتند برای مردم کوفه. لبیک گفتن به فرمان «این عمّار» مولایشان. لبیک گفتن به فرمان علی زمان شان.
سعید ساداتی