رادیوزمانه: بی دلیل نمی گویند ما پرتیم!

رادیوزمانه همچنین افزود: «با ابراز چنین افاضاتی شاید بی‌دلیل نباشد که اهالی داخل کشور همواره ما را به "پرت بودن" محکوم می‌کنند.»

بعد از بحث و دعوا بر سر اشتباهات و ناکارآمدی های جنبش سبز در رسانه های وابسته به این جریان،این بار نوبت به رادیو زمانه رسید تا طیف های به اصطلاح رادیکال را مورد حمله قرار دهد و از مبتلا شدن آنها به مرضی غیرقابل علاج(!) سخن بگوید.رادیو زمانه با اشاره به بالا گرفتن انتقادات در میان سبزها نوشت:«این را دیگر نمی‌توان انتقاد نامید،بلکه آن‌را باید"مرضی"غیرقابل علاج دانست که هرچند یک‌بار جامعه سکولار ما بدان مبتلا می‌گردد!»این سایت طی یادداشتی با عنوان "توهم خیانت،دکترین شکست‌خورده سکولارها"به اختلاف نظرهایی اشاره کرد که بعد از 22 بهمن در میان سبزها به وجود آمده است.

رادیو زمانه با اشاره به توهم کسانی که باب انتقادات شدید به سران جنبش را باز کرده اند، نوشت:«انتقادی که بر آن‌ها وارد است این‌ است که آن‌ها بسیار "غیرمسوولانه" و "احساساتی" با مسایل روبه‌رو می‌شوند.»

این سایت همچنین با بیان اینکه عدم همراهی‏های موجود را نباید زشت و نامعقول دانست، تصریح کرد:«مساله‌ای که در این جا اسف‌بار است که من آن‌را در حد "مرض" می‌دانم،این است که جریان سکولار با کوچک‌ترین نوسانی در مسیر و روند حرکت جنبش به سرعت موضعی تهاجمی می‌گیرد که تمامی مشکلات به‌وجودآمده ناشی از تناقضات ذاتی در جریان اصلاح‌طلبی است.»  

رادیوزمانه همچنین افزود:«منظور آن است که اگر در حین تظاهرات کودکی که با پدر خویش درمراسم شرکت کرده، حال به دلیل ازدحام جمعیت، بی‌دقتی خویش و یا یورش نیروهای سرکوبگر بر زمین خورد، تحلیل روشنفکر سکولار این خواهد بود که تناقضات ذاتی در تئوری مردم‌سالاری دینی و عدم درک اصول و مبانی به‌حق "سکولاریسم" توسط کودک مهم‌ترین و شاید تنها عامل زمین‌خوردگی کودک به حساب می‌آید و تنها راه‌حل این مساله نیز این خواهد بود که تناقضات موجود را از بین برد و کودک را سکولار ساخت. اما متاسفانه کسی پیدا نمی‌شود که بگوید که اساسا چه ارتباطی بین زمین‌خوردگی کودک و اصلاح‌طلبان و سکولارها می‌تواند وجود داشته باشند.»

در ادامه این یادداشت آمده است:«قسمت تاسف‌بار ماجرا آن‌جاست که نیروهای سکولار با همین شیوه از تجزیه و تحلیل مسایل و مشکلات عینی پیش‌ روی جنبش سر باز زده و از مسوولیت‌هایی که بر ذمه آنان است دوری می‌جویند.»

این سایت همچنین با اعتراف به مشکلات سبزها نوشت:«قریب به ۸ ماه از زایش جنبش سبز می‌گذرد، تجربه این مدت نشان داده که جنبش دچار مشکلات بسیاری هم در زمینه ارتباطی، انسجام و تشکیلات؛ و هم گستردگی حوزه جغرافیایی است که باید درباره آن تحقیق و بررسی جدی صورت گیرد.»

تئوری فشار از پایین چانه زنی از بالا محور دیگری بود که رادیو زمانه مورد توجه قرار داد. این سایت با بیان اینکه وضعیت کنونی اصلاح طلبان با شرایط سال 76 متفاوت است، اعتراف کرد که اصلاح طلبان اکنون امکان تحت فشار قرار دادن حکومت را ندارند.

رادیو زمانه نوشت:«وضعیت اصلاح‌طلبان در داخل کشور به گونه‌ای نیست که توانایی تحت فشار قراردادن طبقه حاکم را با چانه‌زنی و زد و بند داشته باشند. پس بنابراین این بینش و عقیده سکولارها که می‌پندارند جنبش سبز ادامه همان راه و تئوری سعید حجاریان است بسیار مضحک به نظر می‌رسد.»


رادیوزمانه همچنین افزود:«با ابراز چنین افاضاتی شاید بی‌دلیل نباشد که اهالی داخل کشور همواره ما را به "پرت بودن" محکوم می‌کنند.»
این همه در حالی است که طی روزهای اخیر دعوای فتنه‌گران، بحث برانگیز شده و بعضابه دعواهای اعتقادی(!) هم تبدیل شده است. 

دعواها تا بدانجا بود که حتی گنجی نیز در مقام مواجهه با کدیور بر آمد و طی یادداشتی از او به شدت انتقاد کرد. در حالی که پیشتر کدیور آرای گنجی در مورد تشیع و امام زمان را مورد انتقاد قرار داده بود، گنجی دست به کار شد و یادداشتی با عنوان "ترازوی وزن و نفوذ؟ تأملاتی پیرامون ادب نقد و نقد نافروتنانه" در سایت گویا منتشر کرد که کدیور را مخاطب قرار می داد.

او در این یادداشت پیکان نقد را به جانب کدیور گرفت و توضیح داد که متأسفانه در شیوه‌ برخورد غیر علمی و غیر اخلاقی کدیور با مخالفان و منتقدان فکری‌اش خصوصاً اندیشمندانی که نمادهای نواندیشی دینی هستند تغییری حاصل نشده‌است!

گنجی با اشاره به بیانیه ای که با امضای او، محسن کدیور، عطاء الله مهاجرانی، عبدالکریم سروش و عبدالعلی بازرگان منتشر شده بود، نوشت: «حدود نه روز بعد از آن من در گفت و گویی با برنامه "به عبارت دیگر " در تلویزیون BBC فارسی شرکت کردم و در آن برنامه وقتی که در معرض پرسشهایی در خصوص قرآن و امام زمان قرار گرفتم نظرات شخصی خود را در این موارد که پیشتر هم مبسوطاً نوشته و منتشر کرده بودم، بیان کردم... آقای کدیور پیش از امضای آن نامه از آرای دینی تمام امضاکنندگان آن بیانیه از جمله آقایان سروش، بازرگان، و بنده آگاه بود و با این علم آن بیانیه ی سیاسی مشترک را امضا کرد.»

گنجی همچنین افزود: «اما او چهار روز بعد در تاریخ 26 دی ماه گفت و گویی مکتوب با خود ترتیب داد تا تعارض آرای دینی خود را با آن سه تن اعلام نماید و میان خود و دیگر امضا کنندگان آن نامه خط کشی نماید. او در آغاز آن مصاحبه در خصوص نامگذاری آن بیانیه می گوید: در متن و اسم بیانیه [پنج نفره] از این عنوان [یعنی "بیانیه روشنفکران دینی "] استفاده نشده است. این عنوان را برخی دوستان خبرنگار از جمله "جرس " روی بیانیه گذاشتند. راستش من خودم با این عنوان موافق نبوده و نیستم. این عنوان برای این جمع نه

جامع است نه مانع و نه لازم.»

اکبر گنجی اظهارات کدیور را دروغ و خلاف واقع خواند و نوشت:«این مدعا مطلقاً خلاف واقع است. آقای کدیور پیش از انتشار آن نامه به امضا کنندگان اطلاع دادند که آن بیانیه با عنوان روشنفکران دینی منتشر خواهد شد. آقای کدیور تصمیم گیرنده‌ اصلی و مؤثر سایت جرس است و کمابیش نقش ولی فقیه را در آن مجموعه ایفا می کند، و خواهر ایشان، خانم جمیله کدیور، مسؤولیت سردبیری آن سایت را برعهده دارد. و بدون شک انتخاب تیتر اوّل در حیطه اختیارات یک خبرنگار نیست.»

گنجی در بخش دیگری از سخنانش مواضع کدیور را متناقض دانست و با اشاره به یکی از سخنرانی های او افزود:«ظاهراً اگر روشنفکران سکولار از سرنگونی رژیم سخن بگویند، به تعبیر آقای کدیور، گنده تر از وزن و نفوذ اجتماعی خود حرف زده اند، اما اگر او خود چنان سخنانی را بگویند در حد وزن و نفوذ اجتماعی اش سخن گفته است. ایشان در همین سخنرانی می گوید که ما در شرایطی هستیم که حتّی نمی توانیم یک آدم عادی را عوض کنیم، آن وقت شما از تغییر بالاترین مقامات سیاسی سخن می گویید؟»

اکبر گنجی در پایان مقاله اش نقدهای کدیور بر مخالفان فکری اش را فاقد حداقل استانداردهای یک نقد علمی و اخلاقی سالم دانست و تصریح کرد:«او به جای نقد روشنگر، منصفانه و ملتزم به ادب علمی و اخلاقی، گویی در پی تسویه حساب شخصی با کسانی است که اندیشه هایشان را نمی‏پسندد. سخن او در نقد مخالفان هرگز عمق نظری نمی‏یابد، و غالباً در حدّ فتاوای محتسبانه و فقیهانه و نیز خطابه‌های منبری باقی می ماند، و بدتر آنکه گه گاه با اتهامات اخلاقی نامنصفانه و بی‏اساس آلوده می شود.»

به نظر می رسد اختلافات سبزها که بعد از شکست سنگین در 22 بهمن وسعت پیدا کرد، در حال تبدیل شدن به یک اتفاق تاریخی برای اصلاح طلبان است. یأس و سرخوردگی این جریان را می توان در کنار "روحیه دادن‏های در وقت‏اضافه" از مختصات این اتفاق تاریخی دانست.

 

 

*اصحاب۱۴*